Skanseny


Osada Kluki
Muzeum położone nad południowym brzegiem jeziora Łebsko, jako zagroda muzealna powstało w 1963 roku. Gromadzi relikty kultury materialnej tzw. Słowińców, czyli odłamu Kaszubów zamieszkującego w XIX wieku tereny pomiędzy jeziorami Gardno i Łebsko. Skansen prezentuje ich kulturę poprzez ekspozycję kompletnych wiejskich zagród , budynków gospodarczych z pełnym wyposażeniem, sprzętów rybackich, gospodarczych
W jej skład wchodzą zagrody z XVIII wieku, budynki gospodarcze, przedmioty domowe sprzęt rybacki i gospodarczy. Trzon Muzeum Wsi Słowińskiej stanowią trzy zagrody in situ(w miejscu). Pozostałe chałupy przeniesiono i zlokalizowano na starych siedliszczach, tworząc rekonstrukcję dawnej wsi Kluki, położonej w środku dzisiejszej wsi, po obu stronach drogi na co dzień służącej jej mieszkańcom.


W ich wnętrzach urządzono rozmaite ekspozycje: warsztat ciesielski, izbę rybacką, typowy dom słowiński.Wewnątrz budynków można zobaczyć oryginalne wyposażenie: meble, sprzęty domowe, narzędzia gospodarcze, fotografie i dokumenty.
Teren muzeum obejmuje obszar ok. 10 ha, na którym jest posadowionych ok. 20 obiektów: 7 chałup, 7 obórek, 2 stodoły, 2 piece chlebowe, magazyn na łodzie i sprzęt rybacki oraz szałas rybacki.

Architektura budynków, piece chlebowe, piwnice i studnie, rosnące wokół drzewa, ogródki przydomowe z uprawianymi w nich warzywami i kwiatami, a także pozostawione w obejściu narzędzia rolnicze i sprzęt rybacki wiernie odtwarzają rybacką wieś słowińską i stwarzają jej klimat sprzed stu lat.



Jest to jeden z najładniejszych parków etnograficznych w kraju, Są tu malownicze chałupy ryglowe - oryginalne i zrekonstruowane.

Co warto wiedzieć?
Wieś Kluki powstała z czterech niezależnych osad; Kluk Smołdzińskich, Kluk Żelewskich, Kluk Ciemińskich oraz kolonii Pawełki, na zachodnim brzegu jeziora Łebsko w pobliżu ujścia rzeczki Pustynki. Wszystkie osady wytworzyły się z pojedynczych chałup, powstających zazwyczaj na wzgórkach, stanowiących bezpieczne miejsce, chroniące przed zalaniem w trakcie wiosennych roztopów. Początkowo, pojedyncze zagrody zamieszkałe były przez hodowców bydła oraz rybaków. Kluki Smołdzińskie, które jako jedyne zachowały się do dnia dzisiejszego, swój rodowód mają ściśle związany z Smołdzinem. Pod koniec XVI wieku, ówcześni właściciele wsi - Tessenowie, zbudowali nad brzegiem jeziora Łebsko, chałupy dla pracowników doglądających bydło. Po izbach mieszkalnych, szybko powstały zabudowania gospodarcze; stodoły i obory, zaś powstała osada nosiła nazwę Otok (Wottok).
Co warto zobaczyć?
Najstarszym obiektem w muzeum jest chałupa Charlotty Kluck, pochodzi ona z XVIII wieku. W budynku tym przygotowano wystawę "Wokół kuchennego pieca" która pokazuje nam wszystko to, co związane było z przygotowaniem pożywienia, czy tez robieniem zapasów.
Na terenie muzeum można podziwiać magazyn rybacki z łodziami, sieciami, siekierami do rąbania przerębli, kotwicami, i innymi rybackimi przyrządami. Niedaleko magazynu znajduje się szałas rybacki.
Muzeum organizuje dla zwiedzających liczne pokazy i imprezy plenerowe, by przybliżyć kulturę, klimat i tryb życia dawnych mieszkańców. Sezon otwierany jest imprezą "Czarne Wesele", jest ona związana z tradycją pozyskiwania torfu. Latem ponadto często można obejrzeć występy zespołów folklorystycznych, obserwować wypiek chleba a następnie zakupić go ze smalcem przygotowywanym w/g miejscowego przepisu
Klumpy - koń w butach